Mevhûm kerîm ve El-Kerîm

يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ

"Ya eyyuhe'l-insanu ma ğarrake bi Rabbike'l-Kerîm"

İnsan Kerîm Rabbini unuttu.
Çünkü kendini kerîm sandı, El-Kerîm'i unuttu.

Bunu şöyle de okuyabiliriz;

"Ya eyyuhe'l-insanu ma ğarrake bi Rabbike'l-Ğaniyy" ya da
"Ya eyyuhe'l-insanu ma ğarrake bi Rabbike'r-Rezzâq" veya
"Ya eyyuhe'l-insanu ma ğarrake bi Rabbike'r-Rahim" ilâahir...

İnsan ne zamanki enesinde Kerem, Rahmet, Rızık vericilik, Ğına vehmetti;
işte o zaman Kerîm, Rahîm, Rezzâk, Ğaniyy Rabbini unuttu.